"Rolą behawiorysty jest pomoc zwierzęciu poprzez pracę z jego właścicielem. Często to duże wyzwanie, ogromny nakład pracy i jeszcze więcej emocji, zarówno pozytywnych jak i tych bardzo trudnych. Superwizja pomogła mi zrozumieć jak sobie z nimi radzić we właściwy sposób, jak mogę je akceptować i traktować jako źródło rozwoju. To było niezwykle inspirujące i ciekawe spotkanie. Profesjonalny superwizor, kameralne grono uczestników, atmosfera otwartości, uważne słuchanie i dzielenie się doświadczeniami. Jestem ogromnie wdzięczna za wsparcie które otrzymałam i mogłam też dać od siebie". G.K.
Nie od dziś wiadomo, że zakres pracy behawiorysty zwierzęcego jest obszerny i obejmuje swoim zasięgiem szereg zadań z zakresu etologii, kynologii, neurobiologii czy samej psychologii. Do zadań behawiorysty należy między innymi:
Ale praca ze zwierzętami to nie wszystko. Szereg zadań czeka behawiorystę również z samym opiekunem zwierzęcia.
Będą to:
Jak widać, to behawiorysta jest osobą, która pomaga w zrozumieniu i przetworzeniu trudnej sytuacji, w jakiej znalazł się opiekun (zwłaszcza jeśli problem dotyczy agresji czy separacji). Behawiorysta poprawia relację klienta z konsultowanym zwierzęciem. To on pokazuje opiekunowi jak na nowo zbudować prawidłową relację ze swoim pupilem.
Jeśli behawiorysta posiada umiejętności z zakresu kompetencji miękkich, może wówczas świadomie wykorzystywać w swojej pracy różne techniki, aby pomóc swojemu klientowi w osiągnięciu zamierzonego celu. Zachęca do zmiany poprzez umiejętną motywację, wsparcie i wzmocnienie.
Analizując powyższą listę zadań, widzimy od razu, że odpowiedzialność jaka ciąży na zawodzie behawiorysty zwierząt za powodzenie całego procesu zmian jest niemała a sama praca z człowiekiem, kluczowa w powodzeniu procesu terapeutycznego.
Ponieważ zawód behawiorysty jest nie mniej jest obciążony niż zawód psychologa czy terapeuty, superwizja jest skutecznym narzędziem odbarczenia i rozwoju kompetencji zawodowych tego zawodu.
Czym jest superwizja?
Superwizja to spotkanie jednego behawiorysty lub większej grupy z doświadczonym superwizorem (osobą, która swoim doświadczeniem, obiektywnym spojrzeniem i konstruktywną krytyką pomaga kształcić się innemu specjaliście). W trakcie spotkania behawioryści dzielą się z superwizorem tym, co jest dla nich trudne w procesach prowadzenia konsultacji behawioralnych. Wspólnie zastanawiają się z „mistrzem po fachu” nad odpowiedziami na dręczące ich pytania dotyczące pracy z klientami. To okazja do odreagowania i przepracowania tego, co jest dla nich wymagające emocjonalnie w trakcie pracy z opiekunami i ich zwierzętami.
Osoby korzystające z tego typu spotkań, cenią sobie bardzo kontakt z superwizorem, gdyż to zapewnia im bezpieczne i wspierające środowisko, w którym mogą na spokojnie omawiać swoje przypadki, otrzymywać informacje zwrotne na temat swojej pracy i uczyć się doskonalić swój warsztat pracy z ludźmi. Taka superwizja pozwala również na regularną refleksję nad własną praktyką, dzięki czemu praktykujący behawiorysta może stać się bardziej świadomy wszelkich kwestii etycznych lub potencjalnych obszarów do poprawy w swojej pracy.
Superwizja to swoisty rodzaj wsparcia który zapewnia, że praktykujący behawiorysta oferuje wysokiej jakości usługi swoim klientom, jednocześnie kontynuując swój własny rozwój zawodowy.
Kolejny bardzo ważny aspekt – spotkanie z superwizorem pomaga redukować wypalenie zawodowe poprzez udzielanie wsparcia emocjonalnego, co często prowadzi do poprawy ogólnej satysfakcji z wykonywanej pracy.
Podsumowując: superwizja jest niezwykle istotna w pracy behawiorysty. Nie tylko usprawnia indywidualne umiejętności, ale także daje możliwość uzyskania pomocy doświadczonego superwizora, gdy zajdzie taka potrzeba. Regularna superwizja zwiększa efektywność świadczonych usług, pomagając zidentyfikować potencjalne obszary wymagające poprawy jeszcze przed rozpoczęciem pracy z konkretnym przypadkiem.
W naszym założeniu superwizor nie musi być jednocześnie mentorem.
Mentor to ekspert po fachu - ma wiedzę i kompetencje z zakresu behawioru zwierząt. Pomaga w rozwoju kluczowych umiejętności do pracy w zawodzie. Często wskazuje kierunek rozwoju zawodowego
Superwizor nie musi być ekspertem po fachu. Ma kompetencje superwizora. Tworzy bezpieczną przestrzeń do refleksji nad swoją pracą z klientem oraz do przyjrzenia się własnym reakcjom. Koncentruje się na osobie w jej praktyce a nie na jej umiejętnościach zawodowych. Pomaga w pracy nad swoim dobrostanem i zdrowiem psychicznym. Uczy w radzeniu sobie z nowymi sytuacjami zawodowymi.
Centrum Psychologii Zwierząt
Ewa Jabłońska
tel. 797 375 191
Beata Węsierska Wesoła
tel. 502 687 698