Skontaktuj się z nami

kontakt@centrumpsychologiizwierzat.pl

Ewa Jabłońska, tel. +48 797 375 191 

Beata Węsierska Wesoła, tel. +48 502 687 698

© Jacek Piech

Instytucja szkoleniowa wpisana do

RIS pod numerem ewidencyjnym: 2.06/00075/2021 

Rekcja psa na swoje imię i przychodzenie na zawołanie to najważniejsze dwie umiejętności, jakie powinien posiąść każdy, żyjący u boku człowieka, pies. Dlaczego? Ponieważ nierzadko, odpowiednia reakcja psa na komendę człowieka, może uratować mu życie (bezwzględne zatrzymanie psa, gdy ten z impetem wybiega z samochodu na ulicę, czy chociażby zatrzymanie go w parku, gdy rzuci się w pogoń za odlatującymi gołębiami).

Jednym zdaniem - nauczenie psa reakcji na swoje imię i przyjście do opiekuna na zawołanie, jest równoznaczne z zapewnieniem psu bezpieczeństwa oraz swobody (ileż to razy słyszę od opiekunów swoich psów, że psiak nie biega luzem, ponieważ zwyczajnie nie reaguje na swoje imię i nie przychodzi na zawołanie, gdy się od niego tego oczekuje).

W takim razie, jak zacząć naukę tych dwóch priorytetowych umiejętności?

Przede wszystkim zacznij jak najwcześniej! Już od pierwszego dnia pobytu psa w Twoim domu, możesz wzmacniać u niego pożądaną reakcję na swoje imię.

Przy ćwiczeniu tego zachowania, zwracaj uwagę na istotne szczegóły, mianowicie:

• pilnuj się, by nie wypowiadać imienia psa kilka razy. W przeciwnym razie, pies przyzwyczaja się, że w konsekwencji nie musi reagować na pierwsze usłyszane zawołanie,
•  nie wypowiadaj imienia psa, kiedy nie oczekujesz od niego konkretnego zachowania – w przypadku, kiedy pies skojarzy, że po wypowiedzeniu przez Ciebie jego imienia, nie następują żadne, istotne dla niego, konsekwencje, dochodzi do tzw. habituacji, czyli do stopniowego słabnięcia reakcji na bodziec (reakcji na imię), który okazuje się nie mieć konsekwencji,
• nie wypowiadaj imienia psa, kiedy poddajesz korekcie jego zachowanie np. kiedy zakazujesz psu podjęcia znalezionego jedzenia podczas spaceru - zwracaj uwagę, by pies kojarzył swoje imię tylko pozytywnie,
• koniecznie po wypowiedzeniu imienia psa, wzmocnij zachowanie, jakim jest przybiegnięcie zwierzęcia do Ciebie - nagrodź go pochwałą słowną, ulubionym smakołykiem lub zabawą.  

Jeśli chodzi o przychodzenie psa na Twoje zawołanie, to zanim podejmiesz się nauki tego zachowania, przeanalizuj jak wygląda Twoja relacja z psem:

• Czy pies nie boi się Ciebie?
• Czy pies chętnie do Ciebie podchodzi?
• Czy jest socjalny – czy lubi towarzystwo człowieka?
• Czy lubi i bierze z ręki, proponowane mu smakołyki?

Jeśli odpowiedzi na pytania, sugerują, że masz dobrą relację ze swoim psem, wówczas nic nie stoi na przeszkodzie, żeby rozpocząć naukę właściwego reagowania psa na przywołanie.

Naukę przyjścia psa do siebie najlepiej zacząć w spokojnym miejscu, pozbawionym rozpraszających bodźców takich jak: psi park, ruchliwa ulica, parking czy towarzystwo małych dzieci i innych zwierząt. 

Aby ułatwić Ci sam proces nauki, przychodzenie psa na zawołanie można podzielić na dwie części:

Pierwsza z nich to właściwa rekcja na swoje imię (pies po usłyszeniu swojego imienia, powinien natychmiast oderwać się od aktualnej czynności i spojrzeć w Twoim kierunku)

Druga - powinien on w szybkim tempie przybiec do Ciebie.

Jeśli już przepracowałeś z psem właściwą reakcję na swoje imię, to wiedz, że masz już połowę pracy za sobą. Teraz tylko wzmocnij kierowanie się psa w Twoją stronę. Jako to zrobić?

Najważniejsza zasada – nigdy nie ganiaj psa. Nie biegnij po zawołaniu go w jego stronę.

Jeśli masz psa uciekiniera, rozpocznij trening na długiej lince treningowej. To pozwoli zapobiec oddalaniu się psa w przeciwną stronę niż oczekujesz (pamiętaj jednak, że linka nie służy do „przyciągania” psa do siebie – jest tylko formą asekuracji. Aby przywołanie było skuteczne, musisz to zachowanie po prostu wypracować).

Zawołaj psa – kiedy ten spojrzy tylko w Twoją stronę, natychmiast cofaj się energicznie do tyłu.

Uciekający człowiek pobudzi psa do pogoni za nim. Kiedy tylko psiak znajdzie się blisko Ciebie, pochwal go i wydaj mu jego ulubiony przysmak lub nagródź w postaci wspólnej zabawy. 

Zgeneralizuj zachowanie: ćwicz często w różnych warunkach, miejscach i sytuacjach.

Ewa Jabłońska

fot. Martyna Zgłobisz