Dogoterapia - zacznijmy od początku...

Odkąd człowiek rozpoczął swoją wędrówkę po ziemi sukcesywnie dostosowywał do siebie środowisko naturalne. Jednocześnie, żyjący obok niego pies przechodził ewolucję i służył mu swoimi umiejętnościami w zależności od zaistniałych potrzeb. Początkowo stróżował i pomagał zdobywać pożywienie. Dzisiaj zapewnia przede wszystkim towarzystwo.

            Obecnie wielu ludzi odczuwa deficyt czasu i pieniędzy. Mimo tego część z nich decyduje się na posiadanie psa, a to niewątpliwie stanowi dodatkowy obowiązek, który generuje koszty i wymaga dosyć dużych nakładów energii. Wszystko to po to, by mieć tę wyjątkową, autentyczną, bezwarunkową i pełną emocji więź, która korzystnie oddziałuje na zdrowie, lepsze kompetencje społeczne i poprawę umiejętności uczenia. A zatem szkoda byłoby nie wykorzystać tego dobrodziejstwa dla lepszego funkcjonowania, nie tylko jednostki, ale również całych społeczności.

            Coraz więcej placówek świadczących usługi opieki bądź edukacji chce mieć w swojej ofercie „dogoterapię,” czy też „zajęcia z psem.”

Czym jest dogoterapia?

Pojęcie dogoterapii powstało z połączenia angielskiego słowa ‘dog’ oznaczającego psa oraz polskiego słowa ‘terapia’ oznaczającego sposób leczenia za pomocą leków lub zabiegów. Termin ten stworzono na określenie angielskiego „pet therapy.” Zamiennie używa się również słów canisterapia (z łac. canis – pies) lub kynoterapia (z gr. kynos – pies) jako oznaczenie jednej z form rehabilitacji i terapii przy wykorzystaniu psów lub terapii poprzez ćwiczenia i zabawy z psem.

            W Polsce dogoterapia pojawiła się w latach 80-tych XX wieku, kiedy to Maria Czerwińska rozpoczęła pracę z dziećmi niewidomymi w asyście psów, a następnie powołała do życia Fundację Przyjaźni Ludzi i Zwierząt „CZE-NE-KA.” Od tamtego czasu mnóstwo rzeczy się zmieniło.

            Obecnie w naszym kraju istnieje wiele podmiotów prowadzących, zarówno zawodowo, jak i charytatywnie działalność kynoterapeutyczną w różnego rodzaju placówkach, takich jak przedszkola, szkoły, szpitale, hospicja, a także więzienia. Problem polega na tym, że część z nich w swojej pracy opiera się na międzynarodowych standardach, część tworzy własne, a jeszcze inni nie posiadają żadnych. Temu chaosowi nie pomaga polskie prawo. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. z 2014 r. poz. 1145, z późn. zm.) pod numerem 323007 zarejestrowany jest już wprawdzie zawód kynoterapeuta/ dogoterapeuta, aczkolwiek nadal profesja ta nie należy do zawodów regulowanych. Na dzień dzisiejszy nie ma jednoznacznych ram prawnych określających kto może i po spełnieniu jakich wymogów pracować jako dogoterapeuta.

            Pomimo to, aby spotkania z psem były bezpieczne i stanowiły korzyść zarówno dla ludzi, jak i dla czworonogów niezbędne jest spełnienie pewnych warunków. Warto zatem przed rozpoczęciem jakiejkolwiek współpracy z osobą prowadzącą zajęcia z psem zadać sobie pytanie jaki cel chcemy przez to osiągnąć? Czy zależy nam na umieleniu czasu naszym podopiecznym, poprawie wizerunku placówki, a może pragniemy, aby osoby znajdujące się pod naszą opieką dzięki systematycznej pracy z terapeutą i psem zdobyły konkretne umiejętności, a w konsekwencji poprawiły komfort codziennego funkcjonowania?

Formy interwencji wspomaganej przez psa:

            Zgodnie z obecnie obowiązującą nomenklaturą wprowadzoną przez American Pet Partners – dogoterapia to najogólniej rzecz ujmując Animal Assisted Intervension (AAI) – Interwencja Wspomagana przez zwierzę – psa, tj. włączenie zwierzęcia do rehabilitacji, nauki, opieki. Dzieli się ona na

• Animal Assisted Activities (AAA) – zajęcia z udziałem psa, mające charakter zabawy i pracy ze zwierzętami, pozbawione jednak celu terapeutycznego,
• Animal Assisted Education (AAE) – edukacja z udziałem psa, która polega na przekazywaniu wiedzy w asyście zwierząt,
• Animal Assisted Therapy (AAT) – terapia z udziałem psa – ukierunkowane
  i celowe działanie nastawione na realizację konkretnego celu terapeutycznego, wymagające stosownej dokumentacji oraz podlegające okresowej ocenie efektywności.

Zatem zajęcia z psem mogą mieć dwojaki charakter. Z jednej strony aktywność psa może ograniczać się jedynie do jego biernej obecności, np. podczas terapii logopedycznej. Z drugiej strony zwierzę może być bardzo aktywne i wykonywać określone zadania, chociażby podczas zajęć z ergoterapii.

c.d.n

Katarzyna Wygiera

Instytucja szkoleniowa wpisana do

RIS pod numerem ewidencyjnym: 2.06/00075/2021 

© Jacek Piech

Skontaktuj się z nami

kontakt@centrumpsychologiizwierzat.pl

Ewa Jabłońska, tel. +48 797 375 191 

Beata Węsierska Wesoła, tel. +48 502 687 698